Oktober 2014

In Oktober was het tijd voor de eerste schaatswedstrijd. Dit was het Open Nederlands Kampioenschap. Op de 1000m kwam ik in de A-finale te staan. Ik zat op een goede tweede positie. Op het moment dat ik naar positie 1 wilde schuiven hing ik teveel naar achter en viel ik waardoor ik als 5de eindigde. Dit was erg jammer want ik zat al naast de nummer 1 op het moment dat ik viel dus het had makkelijk gekund.
Op de 500m was ik echter weer de baas. In de halve finale zette ik al de eerste tijd neer en in de finale maakte ik dit waar en eindigde als eerste. Jammer dat door tijdgebrek de superfinale 1500m werd geschrapt. Doordat ik de eerste afstand was gevallen eindigde ik daardoor alsnog als tweede ondanks de winst op de 500m.
Dit was in ieder geval een goed begin van het seizoen.

Eind Oktober was er een Starclass wedstrijd in Dresden. Ik ging hiernaartoe samen met het gewest Friesland waar ik ondertussen in opgenomen was. We kwamen op donderdag aan 's avonds hebben we nog even de ijsbaan verkent om vervolgens weer terug naar het hotel te gaan.
Op de 1500m wist ik mij te plaatsen voor de A-finale. Er stonden 3 Nederlanders in de finale. Op het moment dat de eerste rijders weg sprintten zat ik nog op de 5de positie. Ik wist in de laatste rondes een van de andere Nederlanders heel mooi buitenom in te halen maar had te kort om naar de derde plaats te kruipen dus ik moest het doen met de vierde plaats. De heats die daarna volgde ging ik daar met in totaal de zevende tijd.
De volgende dag verliep wat minder soepel. De kwart finale ging ik door met een persoonlijk record. Maar toen kwam de halve finale. Ik had een rit waarin ik veel kans had om naar de A-finale te gaan. Ik wilde dat ook heel graag om te bewijzen dat ik ook goed ben op de 500m. Ik startte slecht waardoor ik op een derde positie belandde achter een Duitser. Ik had meer snelheid maar kon mij nog niet goed voorbereiden. Bij nog 2 en een half ronde te gaan kwam de Duitser met de punt van haar ijzer in het ijs waarna zij over haar punt struikelde. Haar been schoot naar achteren en schoot tegen mijn kin. Ik voelde pijn, legde mijn hand erop maar schaatste toch door want ik wilde naar de A-finale. Nadat ik een ronde door had gereden voelde ik pas echt de pijn. Ik reed langs mijn trainer, hij keek bezorgd maar ik reed door. Eenmaal over de finish stopte ik bij mijn trainer Phil. Hij vroeg of ik last had, ik knikte ja. De EHBO kwam eraan en ik ging van het ijs af met hulp. Er werd wat tegen mij kin gedrukt. Iemand kwam met mijn schoenen aan en de EHBO deed een poging om mijn schaatsen uit te doen. Dit werkte niet omdat het maatschoenen zijn. Hessel kwam aanlopen en zei dat ik het beter zelf kon doen. Ik deed mijn schaatsen uit en ik heb ze daarna zo achtergelaten en ben met de EHBO meegelopen. Daar werd mijn kin schoongemaakt en geplakt. Ze vertelde mij dat als ik mij oke voelde dat ik dan nog wel kon rijden. Maar daar had ik geen twijfels over. Ik moest en ik zou rijden. Toen ik terugkwam in de kleedkamer had Hessel mijn schaatsen afgedroogd en mijn spullen opgeruimd zodat ik mij daar geen zorgen meer over hoefde te maken. Ik had niet veel tijd meer om te gaan lopen en eten maar probeerde toch wat naar binnen te krijgen. De A-finale reed ik niet zoals ik wilde maar ik verwachtte er ook niet meer iets van na die valpartij. Ik eindigde op de vierde plek. Bij de heats en kwart finale 1000m die dezelfde dag nog werden verreden stond ik er gewoon weer. Ik was bijgekomen en ondanks de pijn kon ik deze weer overtuigend mee doen en ik kwalificeerde mij voor de AB-semifinales.
Op de laatste dag werd de halve (semi) finale gereden en ik wist mij opnieuw te plaatsen voor de A-finale. Deze keer kon ik beter meekomen in het begin en ik wist de Duitser Gina deze keer overtuigend in te halen en ik kwam als derde over de streep.

Ondanks dat ik 2x de vierde plek pakte werd ik alsnog derde in totaal.