KNSBcup relay Leeuwarden 2015

Woensdag nadat ik terug was gekomen had ik rust. Donderdag hadden we ijshockey en vrijdag mocht ik echt het ijs weer op voor het shorttrack. Ik had verwacht dat ik nog wel een beetje in moest komen maar ik reed deze training wel mijn snelste rondje ooit geklokt. In het weekend ging ik terug naar mijn ouders en ik moest nog wat fietsen. Afgelopen week kon ik weer volle bak trainen. Ook met de kerstdagen ;)

Vandaag hadden we de relay wedstrijd in Leeuwarden. We moesten 3x een relay rijden waarvan 2x een 5km! De eerste rit ging voor mezelf niet zo goed, de tweede ging al beter en in de laatste rit voelde ik mij echt goed. Ik kon lekker gaatjes die waren ontstaan dichtrijden en ik voelde dat de snelheid er was.
Nu ben ik weer in Heerenveen en deze week mag ik nog even lekker trainen want volgend weekend is het NK shorttrack.

Worldcup China

Op maandag vertrokken we vanuit Japan richting China. De vierde worldcup (mijn tweede) stond gepland in Shanghai. Na 4 uur vertraging en een vlucht van 3 uur kwamen we aan in China. We werden met een bus naar het hotel gebracht. Doordat we nu pas om half 9 in het hotel waren gingen we eerst eten in de dinerzaal. Daarna werden de kamers ingedeeld en kon ik eindelijk mijn tas uitpakken en toen snel naar bed. De volgende ochtend hadden we om 9 uur training.  In deze training konden we rustig even ‘the feeling’ proberen te zoeken. De trainingen op woensdag en donderdag gingen niet goed. Ik had het gevoel alsof ik geen conditie meer had en ik kon geen 1 bocht lekker doorkomen. Gelukkig ging het in de wedstrijd die op vrijdag begon niet zo heel slecht meer. Ik mocht dit weekend 2x 1500m rijden. Mijn beste afstand. Ik had beide keren een heat waarin het voor mij best mogelijk was om me te plaatsen voor de halve finales. Helaas gingen deze beide ritten niet helemaal zoals ik gewild had dat ze waren gegaan. Wel eindigde ik beide keren als vierde en dat is toch weer een plaatsje hoger als dat ik in Japan eindigde.
Zaterdag had ik de herkansing van de 1500m(1). Toen ik met 3 rondjes te gaan werd ingehaald op kop bleef dit zo en ik werd derde. Weer net niet, de eerste 2 gingen door. Ik eindigde op een 20e plek. Ik was niet tevreden maar wel weer 2 plekken beter als vorige week in Japan.
Zondag was de herkansing van de 1500m(2). Ik besprak met Jeroen hoe ik deze het beste kon rijden. Het liep goed en met 5 rondes kwam ik aan kop (nadat ik 2 rondes buitenom reed) en op dat moment dacht ik: nu kan ik hem doortrekken. Maar helaas duwde een Italiaanse mij toen de bocht uit en ik belandde op de 7e positie. Mijn benen waren helemaal kapot. Ik baalde ook enorm toen ik klaar was, ik hoopte op een toevoeging maar ik wist natuurlijk niet hoe de jury hierover dacht en anders zou het mijn laatste rit geweest zijn van deze twee worldcups. Een paar momenten na de race zag ik op het scherm dat ik een toevoeging kreeg, gelukkig! Dit betekende dat ik in het hoofdtoernooi terecht kwam en de halve finale mocht rijden. Voor deze rit kreeg ik mee om te genieten. De tribune zat helemaal vol en het was natuurlijk mijn eerste halve finale bij de worldcups. In het begin kon ik nog goed meekomen en ik zat voorin. Na een tijdje kwamen er een aantal voorbij en ik reageerde toen te laat om mee te gaan. Ik kwam op 7 te liggen en doordat ik mijn rechte stuk wat te vroeg begon kwam er een klein gaatje tussen mij en de Japanner die op 6 lag. Ik eindigde 7e maar wat een gave ervaring was dat. In het overall klassement werd ik 18e. Hier was ik zeker wel tevreden mee, weer 2 plekken omhoog.

Maandagavond vlogen wij pas terug naar Nederland dus maandag konden we Shanghai nog even in. We zijn naar de skyline geweest, gaaf om te zien maar helaas was er heel veel smog aanwezig dus het werd een soort van mistig.

'S avonds vlogen we terug naar NL via Hongkong. De eerste vlucht moesten we wakker blijven en na de tussenstop van 3 uur in Hong Kong mochten we met deze vlucht wel slapen omdat we dan weer een beetje in het Nederlandse ritme zouden komen. Ik heb in het vliegtuig 8 uur kunnen slapen en om 6.15 Nederlandse tijd waren we geland.
Ik vond het echt super gaaf om dit mee te maken en ik hoop dat ik in de toekomst vaker mee mag.
Nu is het de taak om deze vorm vast te houden en door te bouwen richting het NK.

Worlcup Japan

Na 4 dagen trainen in Nagoya, Japan stond vrijdag mijn eerste worldcup voor de deur. Best spannend, het gaat daar natuurlijk allemaal net wat anders dan dat ik gewend ben. Het is niet zoals een starclass en je komt hier in een heat waar je gewoon tegen wereldtoppers rijd. Ik kreeg als opdracht van Jeroen mee om gewoon lekker te schaatsen en dan moest ik maar kijken wat ik kon. Ik begon een beetje in het midden van de groep maar op een gegeven moment zakte ik naar positie 7. Ik voelde dat ik meer snelheid had en ik wilde buitenom bij een Italiaanse maar het duurde heel lang voordat ik er uiteindelijk voorbij was. Ik zag dat ze een foutje maakte en ik kon alsnog buitenom bij haar en een Hongaar. Ik kon aansluiten bij de andere 4 en ik eindigde achter ze op de vijfde plaats. Niet slecht, ik was er wel tevreden over. Mijn tweede afstand die ik die dag zou rijden was de 1000m. De Chinese in deze rit besloot dat niemand in ‘mocht’ halen dus het werd uiteindelijk een snelle rit. Ik eindigde als vijfde, maar wel met een persoonlijk record van 2 seconde-> 1.34! Super blij was ik hiermee. Zaterdagochtend waren de herkansingen voor de rijders die de heats niet door waren gekomen. De 1500m moest ik op tempo beginnen. Dat deed ik inderdaad en ik had een gat. Helaas liet ik na een ronde het tempo te snel zakken dus toen sloot de rest bij mij aan. Hierna werd ik nog door 3 rijders ingehaald en ik eindigde als vierde maar ook deze keer met een persoonlijk record van zelf 4 seconde 2.24.4! Ik was erg tevreden over hoe ik deze rit gewoon kon blijven volgen. Ik eindigde op een 22^e plek. Op zondag stond de herkansing 1000m op het programma. In deze herkansing nam ik na een aantal rondes de kop. Ik verbaasde mij erom dat ik op een gegeven moment nog niet werd ingehaald (niet erg natuurlijk). Met nog 1 ronde te gaan kwam de Poolse sprinter Natalia mij voorbij en ik eindigde als tweede. Ik ging niet door want in deze ronde ging alleen de nr 1 door maar ik was zeker wel tevreden en ik eindigde op een 23^e plek. Later hoorde ik van Jeroen dat ik goede lijnen had gereden waardoor het lastig was om mij in te halen. Ik ben zeker wel tevreden over deze prestaties en ik zat in dit circuit ook gewoon in de middengroep waar ik heel erg blij mee ben. 

Vertrek worlcup Japan

Maar ongeveer een week voordat het team voor de derde en vierde worldcup zou vertrekken werd gepubliceerd dat ik ook tot dit team behoorde! Echt super gaaf! Ik zou gewoon naar Japan en China gaan. Dat zijn inderdaad nog wat langere vluchten maar dan ben je ook wel meteen aan de andere kant van de wereld + ik ging daar worldcups rijden!

28 november vertrok ik met de rest van het team naar Japan voor worldcup 3. Vlak voordat ik zou vertrekken naar Schiphol had ik nog even fijne inpakstress want mijn tas bleek te zwaar. Ik heb mijn schoolboeken (die uiteraard meegingen ) toen in mijn handbagage gedaan en ik heb nog een hoop kleren eruit gehaald en toen kon ik eindelijk richting Schiphol. De vlucht naar Hongkong ben ik redelijk doorgekomen met behulp van de films die je kon bekijken ;) Eenmaal op Hongkong moesten we 3 uur wachten en dat was een kwestie van wakker blijven. Voor ons gevoel was het midden in de nacht maar daar was het al weer ochtend. Nog een vlucht van 3 uur en we waren in Nagoya. 'S avonds was het de klus om wakker te blijven tot een normale 'bedtijd' en toen mochten we eindelijk naar bed!

Op maandag 30 november moesten we in de ochtend even een rondje hardlopen (tijd om even om je heen te kijken in dit andere land) en in de middag mochten we hier het ijs proeven. Dit was wel even wennen. Het was best zwaar ijs maar op de een of andere manier kan ik daar altijd wel goed op weg komen dus deze training ging best oke. 'S avonds hebben we ergens in een tent gegeten, waarvan het in Nederland waarschijnlijk niet eens open mag blijven, het stond er blauw van de rook en het eten bestond uit veel vet. Maar het was opzich wel grappig om dit zo even mee te maken.

Alta Valtelina Trophy Bormio 2015

Maandag kon ik inderdaad weer het ijs op. Ik heb niet alles meegedaan omdat ik niet teveel wilde doen wat er voor zou zorgen dat ik echt ziek zou worden. De week die volgde bestond uit trainen en  school. De trainingen gingen best oke en op school probeerde ik zoveel mogelijk te doen.

Op woensdag 11 oktober vertrokken we met het team naar Italia voor de Alta Valtelina Trophy in Bormio.

De trainingen op maandag en dinsdag verliepen niet zo goed en woensdagavond hadden we nog even een training om het ijs 'te proeven'. Deze training ging echt super slecht. Ik was niet vooruit te branden. Ik had op dat moment ook echt geen zin in de wedstrijd omdat het zo slecht ging. Gelukkig veranderde dat gevoel al snel toen de wedstrijd op donderdag begon. Ik kon weer lekker schaatsen en ik eindigde als 1e op de 1500m! Ik voelde toen wel dat die training van de dag ervoor de bijna 'normale' wedstrijdtraining was (het gaat zo vlak voor een wedstrijd nooit zo goed in de trainingen). Op vrijdag werd de 500m verreden. De heats kwam ik goed door en ik zette de eerste tijd neer van alle andere heats. In de halve finale gebeurde iets wat mij normaal gesproken niet zo snel zou overkomen. Ik had een goede rit maar ik moest wel scherp zijn, ik zou vanaf startpositie 1 starten. Iemand anders bij mij in de rit had vals, zelfs zo vals dat ik nog op mijn plek stond. Op dat moment dacht ik nog: oh dit is fijn, nu moet iedereen opletten dat er niet een tweede keer vals wordt gemaakt, want dan lig je eruit. En ik weet niet wat er gebeurde maar met de tweede poging bewoog mijn been ineens en ik had vals. De tweede, dus ik moest eruit, penalty. Helaas, ik had zo'n zin om te laten zien dat ik die 500m ook kon. Maar ja, dat was dus mijn dag 2. Dag 3 was de 1000m. De heats en de halve finale kwam ik door en ik stond in de A-finale. Met nog 5 rondes te gaan nam ik de kop en ik trok een flink gat, ik finishte als eerste. Dit voelde goed, om met zo'n voorsprong te winnen. Ik was klaar voor de super finale 1500m die de volgende dag verreden zou worden. Helaas was ik op mijn laatste dag iets te gretig. Ik wilde al vroeg inhalen maar doordat ik niet kon wachten, reed ik 2 rondjes buitenom voordat ik nr 4 voorbij was, toen moesten we er nog 2 en ik kon heel mooi het gat dicht rijden naar de kopgroep. Helaas was toen de finish. Ik dacht dat ik nog als tweede finishte maar dit bleek niet zo te zijn (fotofinish staat echter niet online) en ik eindigde vierde. Het was fijn om te horen dat ik langer moest wachten maar ik baalde ervan dat ik vierde werd want ik stond daar wel om te winnen. In het eindklassement werd ik eerste. Gelukkig mocht ik nog een relay race rijden. We hadden alleen Italië als concurrent maar we konden het met ons team goed bijhouden. We kwamen alleen net iets te kort om er in de laatste ronde voorbij te gaan maar we werden wel tweede!

Zondag zouden we een paar uur na de wedstrijd met een busje vertrekken naar het vliegveld. Dit busje was een halfuur te laat maar goed, we waren op weg. Heel jammer dat we er toen nog 5 uur over gingen doen. Eenmaal op het vliegveld waren we eigenlijk te laat maar de helft van de groep kon nog zonder ruim bagage mee met het vliegtuig. Op het moment dat dit werd gezegd renden er willekeurig 8 mensen uit de bus en ik bleef achter met de overige. We moesten een nacht in Italia blijven (wel in het hotel) en de volgende dag mochten we met een tussenvlucht eindelijk naar huis. In totaal heeft de terugreis (met overnachting) 32 uur geduurd. Wat ik toen erg lang vond.